پیشینه تولید عایق رطوبتی (ایزوگام) در ایران

ایزوگام در گذشته

نیاکان ما در گذشته از روش سنتی كاه گل برای عایق نمودن سقف‎ها استفاده می‎کردند که دردسرهای بسیار ی هنگام بارندگی‎های شدید داشت سپس روش قیرگونی و آسفالت که تا چهل سال گذشته مرسوم بوده جای آن را گرفت.
با گذشت زمان و آشنایی مردم از بحث ایزولاسیون و در پی آن مصرف قیر برای پوشش حفاظتی و رطوبتی عاملان توزیع آن را تشویق برای بهینه كردن و ساده نمودن جابجائی و عرضه این محصول نمود بطوری كه آن را به صورت لایه ای نازك با مقوا یا گونی كنفی نازكی با قیر آغشته بعد به شكل رول در بازار میفروختند که با پیدایش عایق‌های رطوبتی(ایزوگام) و مزیت‌های این نوع عایق‌ها به تدریج جای خود را به این عایق‌ها دادند.

گونی کنفی آغشته به قیر  به عنوان عایق پیش ساخته جای خود را در بازار مصرف باز نمود و بعد از آن باعث شد با تغییرات بیشتری روی لایه قیر و اصلاح آن بتوانند با آمیخته كردن تكنولوژی اروپا و استفاده از لایه پشم شیشه ( تیشو) به جای مقوا و لایه پلی استر برای ایجاد مقاومت كششی در آن ، لایه عایق بام (ایزوگام) را تولید نمایند امروزه ایزوگام کاران در بیش‌تر ساختمان‌ها چه در مرحله پی و فونداسیون و چه در ایزولاسیون دیوارها، سرویس‌ها و پشت بام، از عایق ایزوگام استفاده می‎کنند. 

ایزوگام در ایران

در سال ۱۳۵۰ شرکت ایزوران با هدف تولید انواع الیاف شیشه جهت عایق بندی حرارتی و برودتی، دانش فنی روز آلمان را باهمکاری متخصصین آلمانی بکار گرفت. با توجه به گسترش شهرنشینی و افزایش ساختمان سازی، نیاز جامعه به یک عایق بندی پیشرفته به جای روش‎های سنتی که علاوه بر کیفیت بیشتر،از روش نصب آسان و قیمت ایزوگام ارزان برخوردار باشد، بیشتر می‎شد.

به همین منظور شرکت ایزوران که وابسته به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران بود، در سال ۱۳۵۴ تولید انواع عایق‎های رطوبتی با نام تجاری ایزوگام را در دستور کار خود قرار داد و با اعزام متخصصین آن شرکت به کشور ایتالیا و دستیابی به دانش فنی تولید ایزوگام، شروع به ایجاد واحد تولید عایق رطوبتی با ظرفیت سه میلیون مترمربع در سال نمود. با خرید ماشین آلات تولیدی از کشور ایتالیا، پس از نصب و راه اندازی، در سال ۱۳۵۶ به بهره برداری کامل رسیده و رسما شروع به فعالیت تولید عایق پیش ساخته نمود.
نزدیك به دو دهه است كه ایزوگام قابل مصرف برای عموم شده و به جهت سادگی نصب توسط نصاب ایزوگام عدم نیاز به برف روبی و سبكی وزن و ایجاد تكه كاری و لكه گیری مصرف آن رو به روز توسعه پیدا میکند.